28 lipca 1948 roku, zaczął sie sport niepełnosprawnych.
28 lipca 1948 roku, w dniu otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Londynie, Sir Ludwik Gutmann zorganizował zawody łucznicze na terenie szpitala w Stoke Mandeville. Źródła historyczne przyjmują tę datę za początek zorganizowanego, światowego uprawiania sportu przez osoby niepełnosprawne. Pierwszymi pacjentami - sportowcami sir Ludwika Gutmanna byli głównie kombatanci drugiej Wojny Światowej.
W roku 1952 Gutmann założył Międzynarodowy Komitet Organizacyjny Igrzysk Para-plegików w Stoke Mandeville, a celem jego działalności było nadanie międzynarodowej rangi igrzyskom paraplegików rozgrywanych w tej miejscowości.
Twórcą światowego ruchu paraolimpijskiego był Sir Ludwik Guttmann (1899 - 1980) lekarz z wykształcenia. Był założycielem i prezydentem największych międzynarodowych organizacji sportu inwalidów.
Osoby poruszające się na wózkach (grupa tetra i paraplegii) zrzeszyły się w ISMGF - rok założenia 1952 (International Stoke Mandeville Games Federation), oraz w ISOD (International Sport Organisation for the Disabled, 1964 r.), zrzeszające osoby ze schorzeniami narządu ruchu (amputacje).
Członkami tych dwóch organizacji była Polska, a nasi przedstawiciele zajmowali wysokie pozycje w zarządach i sekcjach międzynarodowych organizacji Sportu Inwalidów.
Sport uprawiany przez osoby niepełnosprawne wzorowany jest na sporcie ludzi pełnosprawnych, dostosowany do możliwości funkcjonalnych rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Klasyfikacja do sportu osób niepełnosprawnych polega na podziale zawodników, ma na celu ujęcie w grupy i klasy osoby o identycznym lub zbliżonym stopniu dysfunkcji ruchowej, co stwarza uczestnikom w miarę równe szansę we współzawodnictwie sportowym. W miarę rozwoju znaczenia sportu dla niepełnosprawnych powstawały nowe organizacje zrzeszające osoby niewidome i niedowidzące IBSA (International Blind Sport Association (1980). Z czasem powstały osobne organizacje dla osób z porażeniem mózgowym CP-ISRA (Cerebral Palsy International Sport and Recreation Association -1978).
Współpraca tych organizacji doprowadziła do powołania 11 marca 1982 roku Międzynarodowego Komitetu Koordynacyjnego (ICC - International Coordinating Committee Sports for the Disabled in the World). Praktyka systematycznych zawodów doprowadziła do organizacji największej imprezy na świecie. Najpierw sport zaczęli uprawiać paraplegicy, następnie amputowani, niewidomi i niedowidzący. Z czasem sport zaczęły uprawiać osoby z porażeniem mózgowym i innymi schorzeniami. Głównym założeniem organizacji Igrzysk Parolimpijskich dla niepełnosprawnych było stworzenie takich samych warunków rywalizacji sportowej i pełna integracja z ruchem olimpijskim.
W roku 1952 Gutmann założył Międzynarodowy Komitet Organizacyjny Igrzysk Para-plegików w Stoke Mandeville, a celem jego działalności było nadanie międzynarodowej rangi igrzyskom paraplegików rozgrywanych w tej miejscowości.
Twórcą światowego ruchu paraolimpijskiego był Sir Ludwik Guttmann (1899 - 1980) lekarz z wykształcenia. Był założycielem i prezydentem największych międzynarodowych organizacji sportu inwalidów.
Osoby poruszające się na wózkach (grupa tetra i paraplegii) zrzeszyły się w ISMGF - rok założenia 1952 (International Stoke Mandeville Games Federation), oraz w ISOD (International Sport Organisation for the Disabled, 1964 r.), zrzeszające osoby ze schorzeniami narządu ruchu (amputacje).
Członkami tych dwóch organizacji była Polska, a nasi przedstawiciele zajmowali wysokie pozycje w zarządach i sekcjach międzynarodowych organizacji Sportu Inwalidów.
Sport uprawiany przez osoby niepełnosprawne wzorowany jest na sporcie ludzi pełnosprawnych, dostosowany do możliwości funkcjonalnych rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Klasyfikacja do sportu osób niepełnosprawnych polega na podziale zawodników, ma na celu ujęcie w grupy i klasy osoby o identycznym lub zbliżonym stopniu dysfunkcji ruchowej, co stwarza uczestnikom w miarę równe szansę we współzawodnictwie sportowym. W miarę rozwoju znaczenia sportu dla niepełnosprawnych powstawały nowe organizacje zrzeszające osoby niewidome i niedowidzące IBSA (International Blind Sport Association (1980). Z czasem powstały osobne organizacje dla osób z porażeniem mózgowym CP-ISRA (Cerebral Palsy International Sport and Recreation Association -1978).
Współpraca tych organizacji doprowadziła do powołania 11 marca 1982 roku Międzynarodowego Komitetu Koordynacyjnego (ICC - International Coordinating Committee Sports for the Disabled in the World). Praktyka systematycznych zawodów doprowadziła do organizacji największej imprezy na świecie. Najpierw sport zaczęli uprawiać paraplegicy, następnie amputowani, niewidomi i niedowidzący. Z czasem sport zaczęły uprawiać osoby z porażeniem mózgowym i innymi schorzeniami. Głównym założeniem organizacji Igrzysk Parolimpijskich dla niepełnosprawnych było stworzenie takich samych warunków rywalizacji sportowej i pełna integracja z ruchem olimpijskim.